Τεύχος 21

Τεύχος 21
Καλοκαίρι-Φθινόπωρο 2019

ΘΕΜΑΤΑ

Sean Bonney: Βιτριόλι, καθρέφτες, φαντάσματα, οστά
«Φτιάχνω ποίηση από την ολότητα του λόγου. Από ήχους, στριγκλιές. Ψέματα. Ιστορίες», διακηρύσσει ο Σον Μπόνι. Το έργο του είναι βαθιά ριζωμένο στον κοινωνικό ανταγωνισμό, εκφράζει την ανάγκη για μια ποίηση που «καθιστά ορατά όλα όσα εξαναγκάζονται στην αορατότητα από τον μπατσικό ρεαλισμό». Απέναντι στον εξευγενισμό του ποιητικού λόγου προτάσσει ποιήματα που μοιάζουν με «αντικατοπτρισμούς των πυροτεχνημάτων της Κόλασης», μια ποίηση που φιλοδοξεί να γίνει «βόμβα βάθους τοποθετημένη στις αισθήσεις της πόλης». Κείμενα: Helen Dimos, William Rowe, Μετάφραση κειμένων: Αλκιβιάδης Ζαλαβράς, Μετάφραση ποιημάτων: Felix J. Culpa, Kyoko Kishida

Γκαλίνα Ρίμπου: Σπόροι διχόνοιας στη νεκρή γλώσσα
Βαθιά βιωματική, η ποίηση της Ρωσίδας ποιήτριας μιλάει για την άνοδο του εθνικισμού στη Ρωσία, για τα αδιέξοδα της νεολαίας και την ανεργία, για την κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά και για τους αγώνες ενάντια στο «μαύρο φασισταριό», για την αλληλεγγύη μεταξύ των φιληνάδων, για την ώρα που «η αγάπη και η πολιτική γίνονται ένα και το αυτό». Με τις φίλες της περνάνε «τρεμοφέγγοντας τα κορδόνια των μπάτσων/ αφήνοντας πίσω [τους] γκραφίτι και ποιήματα», ποιήματα που ξεχύνονται σαν μπλε ταύροι στον σκοτεινό ουρανό, ποιήματα που ρίχνουν «τους σπόρους της διχόνοιας στη νεκρή γλώσσα». Κείμενο-Μετάφραση: Νίκη Κ.

Ghérasim Luca: Ερμητικά ανοιχτός
Ο Γκερασίμ Λούκα, αυτός ο άπατρις ποιητής που επηρέασε όσο λίγοι τη σύγχρονη γαλλόφωνη αβανγκάρντ, έφτιαξε μια ποίηση που αποσκοπεί στην αποδέσμευση από κάθε καταγωγή, ταυτότητα, σύμβαση, νοηματική ή ιδεολογική αγκύλωση. Κύριο διακύβευμα του έργου του υπήρξε η αποκάλυψη της ηχητικής και παρηχητικής λειτουργίας της γλώσσας, η δημιουργία μιας «φωνητικής ηθικής» που εναντιώνεται στη «νεκρώσιμη τελετή των λέξεων» και κάνει την ποίηση να πάλλεται ξανά στα χείλη, μεταδίδοντας τον παλμό της στα σώματα των ακροατών και ακροατριών της. Κείμενο: Γιάννης Χονδρός, Μετάφραση: Ελένη Γιώτη

Γαγιάθ Αλ Μαντχούν: Μην πιεις το μαύρο γάλα
Ο Σύριος-Παλαιστίνιος ποιητής γράφει για τον πόλεμο που καταβροχθίζει τους φίλους του, για τη σιωπή των Ευρωπαίων απέναντι στους θανάτους των Αράβων, για τη Γαλλική Επανάσταση που έχει γίνει «μια νίκη στα βιβλία ιστορίας και μια ήττα στα βιβλία γεωγραφίας». Μελαγχολικές ελεγείες για μια πατρίδα που έχει μια για πάντα χαθεί, ρέκβιεμ για μια ζωή που δεν υπάρχει πια, τα ποιήματα του Αλ Μαντχούν, άλλοτε με αφοπλιστική αμεσότητα και άλλοτε με γλώσσα λυρική και εικονοπλαστική, μιλάνε για την ποίηση, τον έρωτα και τον θάνατο ως αναπόσπαστα κομμάτια της καθημερινής ζωής. Κείμενο-Μετάφραση: Jazra Khaleed

Ποιήματα: Χαρά Αηδόνη, Θανάσης Αθανάσιος, Βαγγέλης Αθανασόπουλος, Γιάννης Αργυρός, Μαρίζα Αυγέρη, Δημήτρης Γκιούλος, L’Étranger, Αλκιβιάδης Ζαλαβράς, Αφροδίτη Κατσαδούρη, Κουρτ, Πάνος Κουτούλιας, Veronica Lacuna, λΑΜΠΕΡΟύΚ, Σωτήρης Λυκουργιώτης, Απόστολος Μαϊκίδης, ΜΚΧ, Kai Pohl, Πρόκνη, Γεωργία Τρούλη.

Εξώφυλλο & εικονογραφήσεις: Lotta Thießen

Πατήστε εδώ για να δείτε τα σημεία διανομής.