Μέσα σ’ ένα πορτοκάλι βρίσκω
Το χρυσό φως της ηλιαχτίδας
Φτάνει δυνατό ως τα βάθη της ψυχής σου
Τρυπά και φουσκώνει τις φλέβες σου
Μέσα σ’ ένα πορτοκάλι το στόμα μου
Τη σάρκα νεανική και φρέσκια ρουφάει
Που τα φιλιά της φτιάχνουν τα χείλια σου
Στου σώματός μου τη σπηλιά το πορτοκάλι
Με τόση νοστιμιά αστράφτει
Και το λαρύγγι μου αφήνεται
Στη γεύση της στιγμής που χύνεται
Που χύνεται και χύνεται και χύνεται και
Όταν η αυγή διάπυρη υψώνεται
Το πορτοκάλι μέσα στα σκουπίδια χάνεται
Κι εγώ απ’ τη δύναμή σου εκρήγνυμαι.
[μτφρ. Μαρία Γαργαρώνη
από το αφιέρωμα «Τραγουδώ τις ιστορίες της φυλής μου»: Γυναικεία ποίηση από τη γαλλόφωνη Αφρική στο τεύχος #6
pic: Eλένη Θεοφυλάκτου]
L’ orange
Je trouve dans une orange
L’or du rayon de soleil
Intense au fond de ton âme
Piquant et gonflant tes veines
Ma bouche dans une orange
Boit la pulpe jeune et fraîche
Dont les baisers font tes lèvres
Au creux de mon corps l’orange
Délicieusement pétille
Et ma gorge s’abandonne
Savourant l’instant qui coule
Qui coule qui coule coule et
Quand l’aurore tous feux point
L’orange expire dans la poubelle
Et moi j’éclate sous ta force.
Τεφλόν | Ποιητικό Σκεύος 