ΝΕΚΡΟΣ ΚΙ ΩΡΑΙΟΣ
Ονειρεύεσαι να πεθάνεις νέος
να λένε
–κρίμα, ωραίος τύπος–
να ’χεις φροντίσει
από το μαζί να περνάς
ξυστά
κι αν τύχει και γεννήσεις
κάνα παιδί
να το κάνεις πάσα
έγκαιρα
Ονειρεύεσαι να σε θυμούνται
όρθιο
μ’ ένα τσιγάρο στο χέρι
μ’ ένα ποτήρι γεμάτο
ένας καταραμένος
ένας διαφορετικός
–κρίμα, ωραίος τύπος–
μετρημένος
στα λόγια
με βλέμμα
στοχαστικό
δεν ενέδωσε
στο σπίτι-δουλειά
πότε θα καταθέσουμε το νοίκι
και φασολάκια λαδερά
λες κι ήταν
δυο οι δρόμοι
ή νεκρός κι ωραίος
ή νοικοκυραίος
ή μήπως έτσι ήταν;
ΜΕ Υ Ή ΜΕ Β
Γαμιόμαστε
στις οθόνες
με το ένα χέρι στο εσώρουχο
και το άλλο στο πληκτρολόγιο
Γαμιόμαστε
χωρίς αφή
χωρίς φθορά
εκ του ασφαλούς
επιστρατεύουμε
λέξεις πρόστυχες
απ’ αυτές που
λιώνουμε να ακούσουμε
κοντά στο αυτί
μαζί με την ανάσα
σύμφωνα κατά παράταξη
μμμμ και μμμμμμμμμ
φωνήεντα βουβά
θαυμαστικά
…….
κι όλο αναρωτιόμαστε
αν η κάβλα γράφεται
με υ ή με β
