Τεύχος 20

Cover20-dt

ΤΕΦΛόΝ #20
Χειμώνας-Άνοιξη 2019

Tρανς ποιητική: Χαρχαλεύοντας (περι)γράμματα και περιφράξεις, επιχειρώντας νέα γλώσσα
Ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στην αγγλόφωνη τρανς ποιητική, το οποίο περιλαμβάνει εξιστορήσεις αιμάτινων σκιών, πιθανότητες κρυμμένες σε σκοτεινά δωμάτια, ανείπωτα και αόρατα βιώματα, τσαλαπατημένους φθόγγους που αρθρώνονται επιτέλους. Ποιήματα για σώματα που σφυροκοπάνε και σφυροκοπιούνται, για λευκά αγόρια χρονομηχανές, για γυναίκες που είχαν το χ και έκαναν ψ το χ, για άλογα που τρώνε μπάτσους, για όλα τα ακατανόμαστα στα οποία «η Αμερική βάζει δάχτυλο στα όνειρά της/ αλλά δεν θα βρεθεί ποτέ στη θέση τους». Κείμενο: Joy Ladin, Μετάφραση κειμένου & μεταφραστικό σημείωμα: Kyoko Kishida, Μετάφραση ποιημάτων: Kyoko Kishida, Αλκιβιάδης Ζαλαβράς

Adelaide Ivánova: Το σφυρί κάτω από το μαξιλάρι
Με γλώσσα που τσακίζει κόκαλα, η Βραζιλιάνα ποιήτρια και φεμινίστρια μιλάει για τη σεξουαλική κακοποίηση και ό,τι ακολουθεί αυτής, για τη γυναικεία σεξουαλική επιθυμία και χειραφέτηση. Σε έναν πατριαρχικό κόσμο όπου «το αρσενικό αηδόνι είναι αυτό που τραγουδά», η Ιβάνοβα προτείνει έναν φεμινιστικό τρόπο ζωής και μας θυμίζει ότι το σφυρί «είναι ένα εξαιρετικό αντικείμενο/ που σε βοηθά να κοιμάσαι ήσυχη/ και να καρφώνεις πρόκες». Κείμενο: Joel Scott, Lotta Thießen, Μετάφραση κειμένου: Κωστής Αλεξανδρόπουλος, Μετάφραση ποιημάτων: Σπύρος Πρατίλας

Λίντια Ντίμκοφσκα: Χωρίς πατέρα και πατρίδα
Η ποίηση της Ντίμκοφσκα είναι βαθιά υπαρξιακή˙ με σουρεαλιστικές εικόνες και λοξές μεταφορές η Μακεδόνισσα ποιήτρια αναρωτιέται πώς είναι «να μη σου ταιριάζει πια ούτε το δέρμα, ούτε η χώρα» και να έχεις γίνει «ενοικιαστής της ίδιας σου της ύπαρξης», πώς είναι να νιώθεις «σκουπιδάκι στο μάτι του Θεού» ή να κοιτάζεις τον ίδιο σου τον τάφο, ο οποίος «περιλαμβανόταν στην τιμή του σπιτιού». Κείμενο: Jazra Khaleed, Μετάφραση: Γιώργος Μιχαηλίδης, Jazra Khaleed

Αλεξάνδρα Τσιμπούλια: Το αίμα είναι ήλιος υγρός
Η Αλεξάνδρα Τσιμπούλια δεν γράφει απλώς ποιήματα, συνθέτει ολόκληρους κόσμους οι οποίοι κατοικούνται από ένα σύμπαν πλασμάτων: Κενταύρους και πουλιά του Δία, τουμπανιασμένους αρουραίους που έχουν μεταμορφωθεί σε ασημί βρύα, πουλιά που σχηματίζουν αστέρια και θαλάσσια όντα, αγόρια με ακονισμένες μύτες. Πριν ακόμα κλείσει τα τριάντα της χρόνια, η Ρωσίδα ποιήτρια έχει τραβήξει την προσοχή της ρωσικής αβανγκάρντ ποιητικής σκηνής με το πρωτότυπο, αιχμηρό της στιλ. Κείμενο: Jennifer Lobaugh, Μετάφραση: Peter Constantine

Charles Pennequin: Στο μέσα του έξω του μέσα
«Θέλουμε τη ζωή. Θέλουμε να αναπνεύσουμε. Κι αν η λογοτεχνία μάς εμποδίσει, θα την ψάξουμε αλλιώς», διακηρύσσει ο Charles Pennequin, το τρομερό παιδί της γαλλόφωνης λογοτεχνίας, ο οποίος εδώ και δύο δεκαετίες με την ιδιόμορφη, δηκτική γραφή του και το μαύρο χιούμορ του χλευάζει τον μικροαστισμό και τον συντηρητισμό της γαλλικής κοινωνίας, ισχυρίζεται ότι «ο άνθρωπος είναι πέρα για πέρα τρύπιος/ το καθετί εντός του είναι μια τρύπα». Ανθολόγηση-Κείμενο: Tomas Sidoli, Μετάφραση κειμένου: Κωστής Αλεξανδρόπουλος, Μετάφραση ποιημάτων: Ελένη Γιώτη

Ποιήματα: Κατερίνα Αγυιώτη, Γιώργος Γέργος, Ράνια Καραχάλιου, Άγγελος κυρίου, Λυδία Μηλίγκου & Αντιγόνη Τσαγκαροπούλου, Γλυκερία Μπασδέκη, Λουκία Μπατσή, Πούθλε, Qooonn, Τάσος [ΜήνυμαL] Σταυρουλάκης, Τάσος Τζωρτζάτος, Γιώργος Τσιόγγας, Φρειδερίκος, Νικόλαος Χόιπελ, Ωμέγα

Εξώφυλλο & εικονογραφήσεις: MUSKA

Πατήστε εδώ για να δείτε τα σημεία διανομής.