Μάριος Μαγιολαδίτης, Μπροστά σε έναν πίνακα του Χορστ Γιάνσεν

Θάνατε, γεννήθηκες μες στα πνευμόνια μου
Εσύ, κομμάτι του εαυτού μου,
Η ύπαρξη σου βασίζεται στην μίζερη ζωή μου,
Τα φλέματά μου τα αμνιακά υγρά που μέσα τους ωρίμασες κι ο βήχας μου κοιλοπονήματα της γέννας σου.
Τα μωρουδίστικα κλάματά σου θα είναι η αιώνια σιωπή μου.

Θήλασε από την ενέργεια μου μέχρις ότου να μη  μπορώ να σταθώ από τον πόνο.
Παράλυσε με και κατάπιε με ολόκληρο, διάχυσε μες στο σώμα μου το δηλητήριο σου.
Σε ονόμασα καρκίνο.

Βερολίνο, 19.11.2009

Σχολιάστε