Τεφλόν #23, Σλαμ ποίηση

H σλαμ ποίηση αμφισβήτησε το χαρτί ως αποκλειστικό χώρο της ποιητικής έκφρασης, δίνοντας έμφαση στη δημόσια παρουσίαση του ποιητικού λόγου, καθώς στα σλαμ η ποιήτρια ή ο ποιητής περφορμάρει το ποίημα που έχει γράψει μπροστά σε ένα ακροατήριο. Πλέον, ένα ποιητικό δρώμενο μπορεί να στηθεί οπουδήποτε (σε ένα πάρκο, στη γωνία ενός δρόμου, σε ένα καφενείο ή σε ένα μπαρ, σε ένα καμπαρέ), καθώς βασικό ζητούμενο της σλαμ ποίησης είναι να φέρει τους ποιητές και τις ποιήτριες πρόσωπο με πρόσωπο με το κοινό τους, να σπάσει τους περιορισμούς –και τα στερεότυπα– για το πού και πώς πρέπει να παρουσιάζεται η ποίηση. Με άλλα λόγια, η σλαμ ποίηση επιδιώκει μια πιο «άμεση, προσωπική και αυθεντική εμπλοκή με το κοινό της», όπως γράφει η Susan B.A. Somers-Willett, μια «ενεργητική κριτική σχέση». Στα σλαμ το κοινό δεν παρακολουθεί παθητικά μια ποιητική ανάγνωση αλλά συμμετέχει στην περφόρμανς συζητώντας, σχολιάζοντας, χειροκροτώντας, γιουχάροντας, σφυρίζοντας. Επιπλέον, σε όσα σλαμ έχουν διαγωνιστικό χαρακτήρα οι κριτές επιλέγονται τυχαία από το κοινό.

Τεφλόν #23, Σύγχρονη ρωσόφωνη ποίηση

ΝΤΑΡΙΑ ΣΕΡΕΝΚΟ
ΑΤΙΤΛΟ

η Σιβηρία καίγεται –και μέσα απ’ τη φωτιά βγαίνει
η οικογένειά μου: η μαμά έχει στα χέρια
έναν ακίνητο λαγό
κι ο μπαμπάς στον ώμο
μια αλεπού νεκρή

δεν είμαι εκεί, μες στον καπνό
δεν φαίνεται πόσοι πολλοί είμαστε, στεκόμαστε
στην πλατεία
–άκοπο δάσος–
στην πλατεία
άνθρωποι καρβουνιασμένοι
μας κυκλώνουν
δεν βλέπω πρόσωπα –όλα μαύρα

μας πλησιάζουν
σπάνε κλαδιά κι ο ήχος τούς τρομάζει
σαν να ήταν το τρίξιμο αυτό
απ’ τα ίδια τους τα κόκαλα
αλλά είμαστε εμείς
είμαι δέντρο και κόρη ταυτόχρονα

Τεφλόν #23, Nathalie Quintane (Γαλλία)

ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΝΟΛΟ
(σχετικά με μια πρώην αποικία)

ΔΗΘΕΝ ΜΠΛΟΚΟ 10

Η ζωή συνεχίζεται.

D.A.F.: Deutsch-Amerikanische Freundschaft. Όχι η υποτιθέμενη γερμανο-αμερικανική φιλία της μεταπολεμικής περιόδου, αλλά ένα συγκρότημα, γερμανικό, με 2 μέλη, που τραγουδούσαν με αρρενωπή φωνή, πάνω σε ρυθμούς που προανάγγελλαν την τέκνο, για κάτι πέρα από τη φιλία μεταξύ των λαών τη δεκαετία του ’80.

Αυτό σκέφτομαι για το D.A.F. και δεν πρόκειται βέβαια να επιβάλλω στους Αλγερινούς νέους, μέσω ενός κειμένου που πιθανότατα δεν θα φτάσει ποτέ σ’ αυτούς –ή στο αριθμητικό αντίστοιχο αυτού που είμαστε εδώ: μια χούφτα– μια υπενθύμιση (σαν επανάληψη εμβολίου) του D.A.F.: Λιποτάκτης του Γαλλικού Στρατού

Και ίσως εντέλει αυτή η υπενθύμιση να αφορά περισσότερο εμάς παρά εκείνους, γιατί οι μέθοδοι και τα μοντέλα διακυβέρνησης που εφαρμόζονται σήμερα στο Αλγέρι
είναι, απ’ όσο γνωρίζω, με αρκετά κακό τρόπο ελεύθερα εμπνευσμένα από τα μοντέλα και τις μεθόδους του Γ.Σ.

δημιουργού του αντεπαναστατικού πολέμου.
εμπνευστή του συμμοριτοπολέμου.
ποιητή αφού ποιείν σημαίνει να στήνεις δήθεν μπλόκα.

Τεφλόν #23, Marie Silkeberg (Σουηδία)

YOUR MEMORY IS MY FREEDOM

να γινόταν να υποχωρήσει η θλίψη. να μην εμφανιστεί ξανά. ξανά. οι σκέψεις αδειάζουν. οι γλάροι. η ξύλινη γέφυρα. κόκκινο νήμα. λεπτό. μακρύ. πάνω από τα γόνατα. σαν κόκκινος ιστός αράχνης. στον πάγκο. κόκκινες νερολακκούβες. υγρό. μπλέκεται. το νήμα. πρώτα στα χέρια του. ύστερα στα δικά της. αφαίρεση. επανάληψη. αυτόματη. machine. κι έτσι πρέπει να πονούν οι ώμοι της. γυμνά πόδια. ένας ιστός. ή το αντίθετο. κάτι που επαναλαμβάνεται. η εργασία. η φθορά του σώματος. ξαφνικά εγκλωβίζεσαι στη μηχανή. η αποικία της τιμωρίας. η σκλαβιά. part of the whole. to become a part. a citizen of the state. το μη κανονικό. η κούραση στους ώμους. ή ένας άλλος μόχθος. μια άλλη πειθαρχία. έλλειψη πειθαρχίας. το πρόσωπό της χαμογελά. μερικές φορές στα πρόθυρα των δακρύων. χαλαρός ο καρπός του χεριού. ένα είδος μουσικής. χορδή. τόξο. unwinding. το τίποτα. μη ύλη. εικόνα. ύφασμα. σωματικοί υμένες. υγρά. γωνίες. άνοιγμα. εμβέλεια. αχτίνα. προς το χέρι. ο άνεμος στο νήμα. ένα όνομα. το εργόχειρο. οι εκατό μέρες. το τείχος. η περιπλάνηση. κάτι αθέατο και ανυποχώρητο. ένα περιεχόμενο. ένα εσωτερικό. δυο σκηνές. χωρίς λόγια. απόλυτη. εμπιστοσύνη. να διασχίζεις μια πλατεία. ενώ σε πιάνει αγοραφοβία. ή. να τον δεις να έρχεται. διασχίζοντας την πλατεία. αφήγηση ραγισμένη. η ασπρόμαυρη πλατεία. χιόνι. ύστερα από αυτό άρχισε να πονάει ο σβέρκος μου λέει εκείνη. τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα. μια μέρα αφότου στεκόμουν έξω από το τείχος μέσα στο κρύο. κάτι που δεν μπορούσα να θυμηθώ. η στιγμή.

Τεφλόν #23, Chairil Anwar (Ινδονησία)

Ο ΚΗΠΟΣ

Έχουμε έναν κήπο εσύ κι εγώ
δεν είναι μεγάλος και πλατύς, είναι μικρός
δεν χάνουμε ο ένας τον άλλον
μας αρκεί σ’ εμένα και σε σένα.
Τα λουλούδια δεν έχουν δεκάδες χρώματα
το γρασίδι δε μοιάζει με χαλί
δεν είναι τρυφερό και απαλό κάτω απ’ την πατούσα.
Δε μας πειράζει.
Επειδή
ο κήπος χωράει και τους δυο μας
εσύ λουλούδι, εγώ σκαθάρι
εγώ σκαθάρι, εσύ λουλούδι.
Ο μικρός μας ηλιόλουστος κήπος
τόπος φυγής απ’ τον κόσμο και τους ανθρώπους.